Someone is trying to steal my fish... Rybami w okolicach Tsiigehtchic ludzie zajmowali się od dawna. Już ponad 500 lat temu tereny te były idealne do stworzenia letniego obozowiska do połowu ryb. Lud Gwichya Gwich'in, czyli dosłownie „ludzie z płaskich ziem”, zależni byli od sezonowych dóbr natury. Podróżowali razem ze zmianą pory roku. Latem łowili ryby, jesienią przemieszczali się w górę rzeki Arctic Red, zimą polowali na karibu w górach a wiosną powoli wracali do letnich obozowisk nad rzeką. Zimą suszone ryby trzymały przy życiu nie tylko ludzi, ale i zwierzęta - karmiono nimi psy zaprzęgowe. Coś im z tego pozostało - gdy tylko zabrałam się za przygotowanie rybnej kolacji, nagle, nie wiadomo skąd, zjawił się jeden z nich.
#canada #dog #fish #travel #instatravel #photooftheday #picoftheday #travelgram #canada #northwestterritories #follow #followme #polskieblogipodroznicze #polskieblogi #wanderlust
“Our relationship to the landscape (including the land, waters, fish and animals) is so important that it is part of our being. Our culture lives in the places where we travel, hunt, pick berries, tell stories, and bury our ancestors. Our territories are a “cultural landscape” — a web of connected experiences.”* Wydaje mi się, że w naszej kulturze łatwiej oddzielić swoją tożsamość od ziemi, na której wyrośliśmy. Nie od języka, historii, zwyczajów, ale właśnie od terytorium. Tutaj, na północy, ziemia, na której ludzie żyją jest równie ważna w określaniu samego siebie, co język i rodzina. Dlatego też nie jest łatwo pisać relacji z tych miejsc. Bo ile czasu potrzeba, aby zrozumieć inny świat? Rok, dziesięć lat, całe życie? Jednak wiem jedno: chciałabym, żebyśmy byli świadomi więzi łączącej rdzennego mieszkańca północy z ziemią, po której chodzi. Za każdym razem, kiedy zobaczymy zdjęcie z Jukonu, Alaski czy Terytoriów Północno- Zachodnich. *Cytat z dokumentu “Guide to Heritage Stewardship for Yukon First Nation Governments”.
#yukon #canada #firstnations #tombstone #picoftheday #photooftheday #follow #followme #polskieblogipodroznicze #blogpodrozniczy #polskieblogi
-Proszę - powiedziała, wciskając mi w rękę reklamówkę pełną świeżo złowionych i oprawionych na moich oczach ryb.
-Ale... ja nie mam żadnych pieniędzy.
Machnęła ręką i uśmiechnęła się serdecznie.
-Po prostu obiecaj, że zapamiętasz tę starszą panią, która daleko, daleko w Arktyce zajmuje się rybami.
Oto, jakich ludzi spotykam na północy: dobrych.
#nohashtagneeded
Najnowsze komentarze